مدح و شهادت امام موسی کاظم علیهالسلام
ارث از نبی بُـرده پـیمبر بودنش را مانـند زهـرا مثـل حـیـدر بودنش را از یـوسف مصری زنـدانی بپـرسید از مـاه رویـان علت سـر بودنش را دارد فقط از نام فـرزنـدان این مرد ایـران تـمام فخـر كـشور بودنش را با اِبْنِ مـوسی ها فـقـط تثـبـیت كرده شیراز با مشـهـد بـرادر بـودنش را آقـا نـبــودی تـا بـبـیـنـی بـه بــرادر معصومه ثابت كرده خواهر بودنش را با این همه زنجیر خواهد بُرد در گور مرگ، آرزوی بین بستر بودنش را هـم درد مـادر بودنـش توجـیه كرده یك عمر در زندان پسِ در بودنش را از باز تاب نـور در این شیـشۀ سبز فهـمـیـدهام عـمق مُـشَجَّـر بودنش را میشد بفهمی در سكوت سرد زندان از خش خش شلاق لاغر بودنش را موسی بن عمران هم نمیآورد طاقت یك لحظه از موسی بن جعفر بودنش را |